Stichting Lachai-Roï
De nacht is ver gevorderd,
de dag is nabij (Rom 13:12)

One a Day

87 korte studies van Otis Q. Sellers, uitgebracht door het Word of Truth Ministry, vertaald door J.A. Hensen.

Hieronder staat de 'One-a-Day'-studie van vandaag. Elke dag verschijnt de volgende uit een reeks van deze studies. Na 87 dagen wordt opnieuw met de eerste studie begonnen.

68 - De parousia van Jezus Christus

Het vreemde woord in de titel is van groot belang voor allen die het Woord van God liefhebben. Het komt vierentwintig keer voor in het Nieuwe Testament, waar het over het algemeen foutief vertaald is met ‘komst,’ een betekenis die daaraan is verbonden vanaf het moment dat de Statenvertaling daarmee is begonnen. Het is een fout die van dezelfde orde is als toen de oorspronkelijke bewoners van de Verenigde Staten ‘Indianen’ werden genoemd. Het zijn geen Indianen en dat zullen ze ook nooit worden, ongeacht het aantal maal dat deze fout wordt herhaald.

Op twee plaatsen zijn de vertalers, gedwongen door de kennelijke feiten uit de context, gedwongen geweest het eerlijker te vertalen. In II Corinthe 10:10 en Filippensen 2:12 heeft de Statenvertaling beide keren ‘tegenwoordigheid’ wat een vertaling is die op zijn minst een aanvaardbare inachtneming van de stam en het voorvoegsel laat zien die tezamen het woord parousia vormen. Het is samengesteld uit para, dat ‘naast’ betekent en de deelwoordsvorm van het werkwoord ‘zijn,’ ousia, dat ‘zijnde’ betekent. Het samengestelde woord betekent letterlijk ‘naast zijnde,’ dat wil zeggen, aanwezig zijnde en wanneer dat gebruikt wordt voor een persoon kan het weinig minder betekenen dan een werkelijke, fysieke, persoonlijke aanwezigheid. En hoewel het waar is dat er een ‘komst’ vereist kan zijn om persoonlijk aanwezig te zijn, blijft het feit bestaan dat parousia geen ‘komst’ betekent. De elementen waaruit dit woord is opgebouwd protesteren fel tegen zo’n definitie.

Als echter alle plaatsen waar dit woord voorkomt in het Nieuwe Testament, de Septuagint, het Klassieke Grieks en de papyri worden onderzocht, zal men ontdekken dat parousia een technische term is die duidt op een bepaald soort persoonlijke aanwezigheid. Het woord duidt op een persoonlijke aanwezigheid van iemand die aanwezig is om wat hij is en wat hij doet. Een persoonlijke aanwezigheid is dus geen parousia, wanneer iemand niet aanwezig is op grond van zijn positie, het ambt dat hij bekleedt, of de dienst die hij uit dien hoofde verricht.

Het belang van dit woord zien we in het feit dat wat mensen gewoonlijk het millennium noemen, door de Bijbel de parousia van Jezus Christus wordt genoemd. Enige tijd nadat al Zijn vijanden tot Zijn voetbank zijn gemaakt, zal Hij Zijn huidige plaats aan de rechterhand van God verlaten en van de hemel afdalen naar de aarde. Dat zal tot gevolg hebben dat Hij persoonlijk aanwezig is op aarde gedurende duizend jaar en Hij zal aanwezig zijn om wat Hij is en wat Hij doet.

Deze wereld is nu nog niet klaar voor de persoonlijke aanwezigheid van Jezus Christus. De stemmen van Zijn vijanden worden nog overal gehoord. De beroering van mensen die tegen Hem opstaan neemt nog steeds toe (Ps. 74:22,23). God moet de heerschappij en de regering overnemen totdat alle vijanden Hem onderworpen zijn (I Cor. 15:25). Hij moet lange tijd heersen vanaf Zijn troon in de hemel, voordat deze aarde klaar is voor Zijn aanwezigheid.

Otis Q. Sellers